Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

6 Poems contain veil thee

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.11-31.11

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.11

German Translation

[1] With my heart's blood ,a letter to the friend ,I wrote
Verily ,through separation from thee ,I experience the torment of the resurrection .

[2] A hundred signs of separation from thee ,in my weeping eye ,I have
Not alone ,are our signs ,these tears of our eye .

[3] Though I tried ,no boon from him was mine
Whoever tried the tried ,will repent having tried .

[4] Of a physician ,I asked the friend's state .He said
In being near the beloved ,is torture in being far ,safety .

[5] I said : If ,about thy street ,I wander ,reproach it bringeth
By God I swear that love ,without reproach to the lover coming from his be - loved never have we seen .

[6] Since Hafiz hath become the seeker of thee him ,give a cup in exchange for his sweet life ,
So that ,thereof ,a cup of honour he may taste .

[1] Ich schrieb mit meinem Herzensblut Ein Briefchen an den Freund, Fürwahr durch deine Flucht ward mir Die Erde zum Gericht.

[2] In meinem Auge trage ich Viel Zeichen von der Flucht, Doch meine Thränen sind davon Die einz'ge Kunde nicht.

[3] Was ich auch immer noch versucht, Es nutzte mir doch nichts. Wer das Versuchte neu versucht, Beladet sich mit Reu.

[4] Ich fragte einen Arzt um Rath Der Freundinn halb, er sprach: In ihrer Nähe harrt die Pein In der Entfernung Heil. Es hob der Ost von meinem Staub Den Schleier jählings auf, Es war als gieng die Sonne auf Aus Wolken in der Früh. Geh' ich herum um deinen Gau, So schmählet man mich aus. Bei Gott noch seh' ich Liebe, nicht Von andern ungeschmählt.

[6] Hafis kam sehnsuchtsvoll zu dir, O reiche ihm ein Glas, Daß er von deiner milden Huld Noch koste einen Trunk.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.28-32.28

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.28

German Translation

[1] نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

[2] من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

[3] چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

[4] در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی

[5] نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصه مشکل باشی

[6] گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست
رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی

[7] حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی

[1] 'Tis the fresh spring .In this strive that joyous of heart thou mayst be
For ,again ,blossometh many a rose when in the clay of the grave thou shall be .

[2] I say not now ,with whom ,sit what drink
For thou knowest ,if wise and learned thou be .

[3] Within the veil ,thee ,the harp keepeth giving counsel .But ,
Thee ,counsel profiteth at that time when worthy thou mayst be .

[4] In the sward ,every leaf is a book of a different state
Woe is it if ,careless of the state of all ,thou be .

[5] In excess ,the world's anguish taketh life's cash ,
If ,night and day ,in this difficult tale ,of journeying to the Friend thou be .

[6] Though ,from us to the Friend ,is a Path the path of ma'rifat full of fear ,
Easy is the going ,if acquainted with the stage the Shaikh thou be .

[7] O Hafiz if ,from lofty fortune ,aid be thine ,
The prey of that true Beloved ,impressed with excellences ,thou shalt be .

[1] Frühlings ist's! höre mich, sey' nun fröhlich; Rosen blüh'n noch einst, wenn du Rasen bist.

[2] Soll ich dir sagen, mit wem zu trinken, Da du selber es weißt und weise bist?

[3] Höre den Rath, den die Leier tönet, Doch er nützet nur, wenn du fähig bist!

[4] Jegliches Blatt ist ein Buch der Weisheit, Schade, daß du so träg' und sorglos bist!

[5] Hin ist die Summe des Lebens, Wenn du Tage und Nächte durch verlegen bist.

[6] Voll von Gefahr ist der Weg zum Freunde, Leicht ist's, wenn du der Posten kundig bist!

[7] Wenn dich das Glas, o Hafis! begünstigt, Kanns seyn, daß du der Raub des Falken bist!

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.83-10.83

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.83

German Translation

[1] حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند

[2] ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند

[3] چون می از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب
فرصت عیش نگه دار و بزن جامی چند

[4] قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست
بوسه‌ای چند برآمیز به دشنامی چند

[5] زاهد از کوچه رندان به سلامت بگذر
تا خرابت نکند صحبت بدنامی چند

[6] عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو
نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند

[7] ای گدایان خرابات خدا یار شماست
چشم انعام مدارید ز انعامی چند

[8] پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش
که مگو حال دل سوخته با خامی چند

[9] حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت
کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند

[1] Thou wrotest not the account of thy state and ,passed some time
Where a confidant so that to thee ,I may send some message

[2] O Murshid to this lofty desire acquisition of union with the true Beloved we cannot attain
Unless your favour advanceth us some paces .

[3] Since from the jar ,wine hath gone into the' flagon and the rose hath cast its veil ,
Preserve the opportunity of ease and drink some cups of wine

[4] Candy mixed with the rose rose - conserve is not the remedy for our sick heart
Some kisses mix with some abuse .

[5] O Zahid pass from the circle of profligates to safety :
Lest ruined make thee ,the society of some ill of fame .

[6] The defect of wine ,all thou toldest its profit also tell us
Negation of God's skill ,make not for the sake of the heart of some people .

[7] O beggars of the tavern God is your Friend ,
Have no eye of expectation of favour from some animals .

[8] To his dreg - drinker ,how well spake the Pir of the wine - house ,
Saying Utter not the state of the consumed heart to some immature ones .

[9] From desire of thy face ,love - kindling that hath the sun's splendour Hafiz consumed
O one whose desire is fulfilled cast a glance towards one some desire unfulfilled .

[1] Du schriebst von deiner Lage nichts, Es giengen hin der Tage manche. O zeig mir einen trauten Freund, Daß ich dir Kunde sende manche.

[2] Zu meinem hocherhabnem Zweck Kann ich unmöglich je gelangen, Wenn du mir selbst nicht Vorschub thust. Durch Huld auf manche Streck', auf manche.

[3] Jetzt da der Wein aus Fäßern strömt, Die Rose ihren Schleier lüftet, Ergreife die Gelegenheit, Und trink' der vollen Gläser manche.

[4] Der Rosen Zuckerkandel ist Nicht meines Herzens Rettungsmittel, Zu deiner Küße manchen misch' Für mich der Bitterkeiten manche.

[5] O Klausner, rette dich mit Hast Hinaus aus der Betrunknen Kreise, Damit nicht deinen guten Ruf Zerstör' der bösen Sorgen manche.

[6] Den Wein hast du genug geschmält, Nun preise auch sein Gutes, Zum folgern sind noch nicht genug, Der allgemeinen Sätze manche.

[7] Ihr Bettler von der Schenke wißt, Ihr habet selber Gott zum Freunde, O sprechet nicht in Gnaden an Deshalb der dummen Thiere manche.

[8] Der Alte von der Schenke hat Gar schön gesagt zu seinen Trinkern, Dem Herzen, welches Gluth verzehrt, Erzählet nicht der Reden manche.

[9] Hafisens Herz ist aus Begier Nach deinem Wangenglanz verbrennet, Du Mächtiger! o schau herab Auf der Ohnmächtigen so manche.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.97-10.97

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.97

German Translation

[1] آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند

[2] دردم نهفته به ز طبیبان مدعی
باشد که از خزانه غیبم دوا کنند

[3] معشوق چون نقاب ز رخ در نمی‌کشد
هر کس حکایتی به تصور چرا کنند

[4] چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست
آن به که کار خود به عنایت رها کنند

[5] بی معرفت مباش که در من یزید عشق
اهل نظر معامله با آشنا کنند

[6] حالی درون پرده بسی فتنه می‌رود
تا آن زمان که پرده برافتد چه‌ها کنند

[7] گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار
صاحب دلان حکایت دل خوش ادا کنند

[8] می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب
بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند

[9] پیراهنی که آید از او بوی یوسفم
ترسم برادران غیورش قبا کنند

[10] بگذر به کوی میکده تا زمره حضور
اوقات خود ز بهر تو صرف دعا کنند

[11] پنهان ز حاسدان به خودم خوان که منعمان
خیر نهان برای رضای خدا کنند

[12] حافظ دوام وصل میسر نمی‌شود
شاهان کم التفات به حال گدا کنند

[1] Those Murshids ,who from exceeding firmness with their glance alchemy of the dust of the traveller's existence make ,
At us ,eye - cornering oblique glancing do they make

[2] My pain concealed from the claimant's physician ,best
It may be that ,its remedy from the treasury of the hidden ,they Fate and Destiny make .

[3] Since the true Beloved uplifteth not the veil from His face ,
Why doth every one ,in imagination ,a tale make

[4] Since they carried not away the beauty of ease and austerity is ,
That best that ,as a favour ,release of their own work ,they make .

[5] Be not without divine knowledge for in excess of love
Bargains with the friend ,people of vision make .

[6] Now ,within the screen ,many a calamity goeth
At that time when the screen falleth down ,let us see what they make .

[7] If of this tale the stone bewail ,hold it not wonderful
Utterance of the tale of the happy heart ,those of heart make .

[8] Drink wine .For ,within the screen ,a hundred crimes on the part of strangers
Are better than a devotion which ,with dissimulation and hypocrisy ,they make .

[9] The garment of faith and of divine knowledge wherefrom cometh the perfume of Yusuf God ,great and glorious
It ,I fear ,the proud brothers Shaitans rent make .

[10] Pass to the street of the tavern since the present crowd ,
For the sake of thee only ,at their own times ,prayer make .

[11] Secretly from the envious ones ,call me to thyself .For ,the affluent ones
For God's sake ,much secret good make .

[12] Hafiz union with the true Beloved is ever unattainable
God forbid to the beggar's state ,less attention they should make .

[1] Jene, die mit einem Blick Goldstaub aus dem Staube machen, Kann es wohl geschehn, daß sie Einen Blick auf mich her machen?

[2] Beßer zugedeckt den Schmerz, Als um einen Arzt zu schicken, Denn man kann mir noch vielleicht Ein geheimes Mittel machen.

[3] Sieh mein Liebchen, lüftet nicht Von dem Angesicht den Schleier, Daher kommts, daß sie von ihr Allerhand Beschreibung machen.

[4] Da das Heil nicht in dem Rausch Nicht in Klausnerzellen lieget, Ist das Beste, seinen Grund Auf des Herrn Wort zu machen.

[5] Sey nicht ohne Wissenschaft, Weil im Besestan der Liebe Weise nur mit ihres Gleichen Freundschaft und Bekanntschaft machen.

[6] Jeder thut nun, was er will, Heimlich unter seiner Decke; Hebt man einst die Decke auf, Sag', was werden sie dann machen?

[7] Wenn bei dem, was ich erzähl', Steine selber Thränen weinen, Wiß', ein Mann, der Herz hat, muß Rührend die Erzählung machen.

[8] Trinke Wein, denn beßer ists, Heimlich hundertmal zu singen, Als einmal vor aller Welt Eine Gleißnerey zu machen.

[9] Ach! ich fürchte, daß in's Hemd, Das mein Jusuf durchgewürzt, Seine Brüder aufgebracht, Einen Riß aus Neid mir machen.

[10] Geh' der Schenke Thür vorüber, Daß diejenigen, die trinken, Ihre Zeit mit dem Gebet Dir zum Heil und Nutzen machen.

[11] Ob den Neidern rufe mich Heimlich zu dir auf das Zimmer, Weil die, welche Gutes thun, Vieles ganz im Stillen machen.

[12] Immerwährenden Genuß Giebt es nicht, Hafis, auf Erden Könige sind nicht gewohnt, Bettlern Schmeichele'n zu machen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.106-10.106

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.106

German Translation

[1] تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

[2] حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است
بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود

[3] بر سر تربت ما چون گذری همت خواه
که زیارتگه رندان جهان خواهد بود

[4] برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو
راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود

[5] ترک عاشق کش من مست برون رفت امروز
تا دگر خون که از دیده روان خواهد بود

[6] چشمم آن دم که ز شوق تو نهد سر به لحد
تا دم صبح قیامت نگران خواهد بود

[7] بخت حافظ گر از این گونه مدد خواهد کرد
زلف معشوقه به دست دگران خواهد بود

[1] As long as name and trace of the tavern ' the existence of the traveller and of wine of love shall be ,
The dust of the path of the Pir of the Magians the murshid of love who is the King of seekers our head ,shall be .

[2] From eternity without beginning ,the ring of obedience of the Pir of the magians was in my ear
In this way ,we are as we were thus it the ring shall be .

[3] O Saki of Alast when ,by the head of our tomb thou passest ,ask for grace for me
For ,the pilgrimage - place of the profligates perfect lovers ,comprehenders of the stages of love of the world ,the tomb of Hafiz shall be .

[4] O Zahid ,self - seeing go .For ,from eye of mine and of thine ,
Hidden is the mystery of this veil and hidden shall be .

[5] To - day ,my Bold one ,lover - slayer ,went forth intoxicated ,
Let us see again from whose eye ,blood - flowing shall be .

[6] That night ,when ,through desire for thee ,my eye placeth its desire on the tomb ,
Till the breath of the moon of resurrection ,downward cast it shall be .

[7] If ,in this way ,Hafiz's fortune shall aid by drawing him into effacement
In the hand of others ,the Beloved's tress the twist of the vicissitudes of Time ,the traitor shall be .

[1] So lang von Wein und Schenken Ein Zeichen seyn wird, Mein Kopf im Staub des Weges Des Wirthes seyn wird.

[2] Der Ring des Wirths von ewig Am Ohr mir hänget, Ich bin, was ich gewesen, Mein Staub einst seyn wird.

[3] Du fleh' um Gnaden einstens An meinem Grabmaal, Weil es die Wallfahrtsstätte Der Trunknen seyn wird.

[4] Geh', blinder Klausner, gehe, Weil mir und dir auch Verhüllt ist das Geheimniß, Und stets so seyn wird.

[5] Es gieng mein Vielgeliebter Heut auf den Raub aus, Wem wohl das Loos zu bluten Bestimmet seyn wird. Ein Ort, auf dem die Stapfen Von deinem Fuß sind, Der Zufluchtsort von allen Vernünft'gen seyn wird.

[6] Vom Tag, wo ich aus Liebe Ins Grab mich lege, Bis zum Gericht mein Auge Bei deinem seyn wird.

[7] So lang das Glück Hafisen Nicht günst'ger seyn wird. Des Liebchens Haar in Händen Von Andern seyn wird.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.1-4.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.1

German Translation

[1] ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

[2] خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز
کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت

[3] درویش نمی‌پرسی و ترسم که نباشد
اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

[4] راه دل عشاق زد آن چشم خماری
پیداست از این شیوه که مست است شرابت

[5] تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

[6] هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
پیداست نگارا که بلند است جنابت

[7] دور است سر آب از این بادیه هش دار
تا غول بیابان نفریبد به سرابت

[8] تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

[9] ای قصر دل افروز که منزلگه انسی
یا رب مکناد آفت ایام خرابت

[10] حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد
صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت

[1] O chaste beloved Who draweth the fastening of the veil of thee
O lovely bird of Paradise grain and water ,who giveth thee

[2] Went sleep from my eye in this liver - consuming thought -
Whose bosom is the dwelling and sleeping place of thee

[3] The darvish ,thou askest not and I fear that there is
Neither thought of his forgiveness ,nor care for his punishment ,to thee .

[4] That eye of intoxication struck and made restless the path of the lover's heart
From this way ,'tis manifest that wine is intoxicated of thee .

[5] The great arrow of a glance that ,at my heart ,thou castedest ,missed
Let us see what designeth the good judgment of thee .

[6] The wail and plaint that I made ,all thou heardest not
O idol 'tis manifest that lofty is the station of thee .

[7] In this desert of divine knowledge the water pool stage of purpose is far .Keep sense ,
So that the Ghul one outwardly good inwardly bad of the desert ,may not ,with the mirage ,deceive thee .

[8] O heart while in the path of old age ,by what way goest thou
In mistake ,all at once ,became expended the season of youth of thee .

[9] O thou heart - kindling palace that art the dwelling of affection ,
O Lord ruined ,let not the calamity of time make thee .

[10] Hafiz is not a slave who fleeth from his master ,
Show a little kindness come back for I am ruined through reproach of thee .

[1] O Schönheit aus des Himmels Kreis, Wer lüftet deinen Schleier! O Vogel aus dem Paradies, Wer giebt dir Korn und Wasser?

[2] Der Schlaf entfloh aus meinem Aug' Vom brennenden Gedanken, In wessen Arm, an wessen Brust Des Nachts du liegst und ruhest.

[3] Du fragst nicht viel um den Derwisch, Deßwegen fürcht' ich wahrlich, Du denkest nur auf heute stets, Und nicht auf gute Werke.

[4] Dein trunknes Auge hat am Weg Die Liebenden gemordet, Wer dächte wohl von deinem Wein, Daß er so mördrisch wäre.

[5] Verfehlet hat der Wimper Pfeil Mein Herz, worauf er zielte, Eröffne mir, was denkest du, Nun weiter noch zu machen.

[6] Nie drang mein Klagen und Geschrey Hinauf zu deinem Ohre, Daraus Geliebter seh' ich wohl, Wie hoch du bist erhaben!

[7] Von dieser Wüste führet weit Der Wasserschein den Wandrer; Gieb acht, daß dich Gespenster nicht Darinnen irre führen.

[8] Mein Herz! mit welchem Angesicht Wirst du im Alter wandeln, O sieh! du hast der Jugend Zeit Blos in dem Wind vergeudet.

[9] Pallast, der du entflammst das Herz, Du Aufenthalt der Freundschaft, Von dem Verfalle soll der Herr Auf immer dich bewahren!

[10] Hafis ist ja kein neuer Sklav, Der vor dem Herren fliehet, Sey gnädig, kehr' zu mir zurück, Dein Zorn hat mich zerstöret.